Cumartesi, Temmuz 27, 2024

Karadeniz Bölgesi’nde Trabzon-Rize Şivesine Ait Kelimeler


Karadeniz şivesi, Türkiye’nin en kendine özgü ve renkli şivelerinden biridir.

Bu şive, Karadeniz insanının enerjisini, coşkusunu ve mizah anlayışını yansıtır.

İşte Karadeniz şivesinde sıkça kullanılan bazı kelimeler ve anlamları;

“Karadeniz şivesinde sıkça kullanılan kelimeler ve anlamlarını keşfedin!

İçindekiler

” Karadeniz şivesi ve bölgeye özgü kelimeler hakkında merak ettiklerinizi bu yazıda bulabilirsiniz.
Karadeniz’in kendine has diliyle tanışın ve yöresel kelimelerin anlamlarını öğrenin.Karadeniz şivesi

A

Abril ayı: Nisan ayı
Accuk: Azıcık
Aclanmak: Acıkmak
Ahaca: İşte burada
Alamuk: Yağmurdan sonra güneşin bulutların arasından tesirli bir şekilde vurması
Ander: Ölünün arkasından kalan
Aposkal: Yapılması gereken iş
Azuk: Yiyecek

B

Bacca: Bahça, Bahçe veya fındık bahçesi
Bakraç: Küçük bakır tencere
Bayahtan: Demin, veya az önce, şimdi
Bayak: Az önce, demin
Bece: Bu gece veya
Beyişağa: Aşagıya dogru
Bezene: Bezelye
Bibi: Büyük hala
Böğün: Bugün
Bulaşuk: İspiyoncu

C

Cıbıldak: Çıplak
Cıdık: Tuzak
Cıftır Gibi : Çok hızlı bir şekilde
Cılga: İnce su yolu
Cımbış: Komik, şaka
Çağ: El yıkama yeri (lavabo), veya banyo yapma yeri (banyo)
Çakır Gözlü :1) Renkli gözlü 2) Ela gözlü
Çerik: Tuzlanmış ve kurutulmuş et
Çiğit: Meyve çekirdeği
Çileklik: Çalı çileği. Yaprağından çorba yapılır
Çimmek: Duş almak veya yıkanmak
Çit: Başörtüsü,yazma
Çömen: Otluk
Çömez: Ufak çocuk
Çöten: Darı anbarı
Çupi: Çubuk
Çükelik,Çükelük: Çökelek
Çürük Ayı: Temmuz ayı. Ağustos veya Temmuz çürüklük ayları olarak bilinir.

D

Da: Anlamı güçlendiren ek
Da: Anlamı güçlendirmek için kullanılır
Dadduk: Sevimli veya tatlı
Değermen: Değirmen
Dekmük: Tekme
Depebızdık: Takla
Doğdi : Odun parçası
Dolayluk : Belden aşagıya sarılan peştamal
Düğü: Bulgur
Düşün: Mola, ara


Ebeguşağa: Gökkuşağı
Ebiri: Öbürü
Ecük: Azıcık
Elguvan: Mor renkli bir çiçek, veya ergüvan
Ellâğam: Sanırım, anlaşılan, demek ki
Encamı: Topu topu
Ey vermek: Seslenmek veya çağıran kişiye cevap vermek
Ey: Bir seslenme edası
Eyhe: Sana göre hava hoş
Eyicene: İyicene
Eylenmek: Oyalanmak
Eze: Teyze

F

Fafatara: Kelebek
Fene: Çok
Fer: Derman, hal veya kuvvet
Fırfıkıç: Ağzına kadar dolu
Fırtana: Fırtına
Fufudi: Sivilce
Gaccuk: Kadar
Gadder : Kadar
Galemlik: Bacanın üstüne, kuşların yuva yaptığı bölüm, bir nevi baca kapağı
Gelçek: Merdiven
Guytak: Çukur veya kuytu
Gücük Ayı: Kış ayı
Güman: Umut
Güni: Güney
Güpül: Şişman
Güzine: Bir tür soba
Ğeçi, Geçi: Pis kötü şey, kötü insan veya domuz

H

Ha: Anlamda kesinliği artıran bir nevi önek
Haböle,Haşöle Haole: Böyle, şöyle, veya öyle
Haccak: Güzel
Haçan ki: Ne zaman ki
Haçan: 1) Madem 2) Ne zaman
Halik: Küçük taş
Haloti: Balgam
Halpıtmak: Yoğurt yemek
Happak: Sade yoğurt
Harçi: Sırık
Hasarı : Büyük su kamalı
Haşli: Çok sıcak
Hayin: Çok
Heğri : Aman sende
Henki: Yaşlı veya ihtiyar
Henkimek: İhtiyarlamak
Heraf: Serin
Heysin: Hasan adının yöresel söylenişi
Hutupis: Yolmak koparmak

I

ImıkIlık: Ne sıcak ne de soğuk
İçlik: Gömlek
İkamak: Yıkamak
ikilmak: Yıkılmak
İleki gün,Lekigün: Önceki gün
Kambi: Taze çay filizi
Kastaniça: Bir kabak çeşidi
Katuk: Ayran
Kaybana: İstenmeyen bir şey
Kevi: Sağlam
Kırtlamak: Isırmak
Kiraz Ayı: Haziran ayı
Kohlidi: Sümüklü böcek
Kukari: Ucu çatallı değnek..
Kumuşi: Kestanenin kabuğu veya dikenli kısmı
Kutali: Odun parçası
Kuyis: Bağırmak veya çağırmak 
Langona: Kör yılan
Löç: Çok ıslak veya suya doymuş
Lülemek: Bir şeyin ucunu yontmak

M

Mabeyin: Oda
Mandalin: Mandalina
Maraz: Ruhi hastalık
Momoli: Böcek 
Muh: Çivi
Muhlama: Mısır unu muhallebisi
Muncur : Dudak
Mundar: Pis
Mühkem: Sağlam
Nayla: Serender
Nene: Nine, babaanne veya anneanne
Ola: Ulan
Orakayı: Temmuz
Oslama: Boşuna
Oyrak: Çukur arazi

P

Paçi: Küçük kız
Paçka: Küçük ev, veya serentiye benzer yapı
Pafuli: Patlamış mısır
Palak: Ayı yavrusu
Palan: İnce minder
pambuk: Pamuk
Pardi: Erkek çakal 
Pontul: Pantolon 
Rafan gitmek: Çok hızlı ilerlemek
Roka: Mısırın kabuklu hali
Sağrak: Yağ saklama kabı
Sahan: Bakır kap, veya tabak
seğirtmek: Koşmak
Sığran: Isırgan otu
Sorutmak: Ayakta durmak veya ayakta dikilmek
Sumarluk: Geç kalan son çocuk 
Süflü: Pasaklı
Şavgu: Şevki adının yöresel söylenişi
Şişek: Genç erkek koyun
Şordan Ağrı: Şu taraftan, veya şuradan

T

Ta: Daha
Tağra: Ufak balta veya nacak
Tami: Çay bitkisi
Tüğüm: Düğüm
Ula: Bir hayret veya sesleniş nidası
Uşak: Erkek evlat veya çocuk
Uy: Bir hayret nidası
Vire: Daima veya devamlı
Vuuu: Şaşırma ifadesi
Yal: Hayvan yiyeceği
Yal: İnek yemeği
Yalağuz: Yalnız
Yane: Ne sandın?
Yaneeee: Ne sandın?
Yarmaça: Yarılmış odun
Yayuk Ayran: İçinde ayranın yapıldığı tahtadan ve uzunca eşya veya yayık
Yesir: Ebelemece türü bir oyun
Yukisi Gelmek: Uykusu gelmek

Karadeniz şivesi veya Karadeniz şivesi

Bunlara da Bak